Als het zondagmorgen blijft regenen kijken we elkaar aan. ‘Spanje gaat het niet worden Dijks, we zetten door!’ beslis ik en zo pakken we de kaart en plannen een route om die dag te doen. Nadat alles in de hut weer vast staat verlaten we Goslar en rijden naar Elbingrode. Op de parkeerplaats bij de grote stuwdam Rappbodetalsperre parkeren we de hut en kopen een kaartje voor de hangbrug. Het is niet zomaar een hangbrug, dit is namelijk de langste in Duitsland met de klinkende naam: Titan-RT! 😳 
Deze voetgangersbrug is 458 meter lang, ligt te midden van de Rappbode-vallei en overspant het Bode-stuwmeer op 100 meter hoogte. Het is inmiddels gestopt met regenen maar er staat nog wel een stevige wind. Goed voor de brug want die beweegt daardoor lekker heen en weer! 🤨 Mijn vent kan genieten van dit soort dingen maar voor mij is het een kwestie van recht vooruit kijken en net doen alsof het mij allemaal niet uitmaakt want eigenlijk heb ik het hier niet op. Natuurlijk is het allemaal niet zo eng want de stalen hangbrug is zo ontworpen dat het bouwwerk zowel stabiel als veilig is. Een 130 cm hoge reling en rvs kabelnetten voorkomen dat je er af zou kunnen vallen. Waaghalzen kunnen zich uitleven op de ‘Mega-zipline’. Dit is een dubbele zipline naast de hangbrug en van spectaculaire hoogte scheer je naar beneden. 
Het uitzicht zal fantastisch zijn over de bossen en valleien van de Harz maar mij niet gezien. 😳 Is dat je nog een beetje te easy dan ga je voor de ‘GigaSwing’. Om die te doen ga je eerst de brug op om ongeveer in het midden vanuit een kleine cabine naar beneden te springen. Zo maak je een vrije val van maar liefst 75 meter! Bij mij giert de adrenaline al door mijn lijf als ik er alleen maar naar kijk, vreselijk! 😫 
Na twee keer de hangbrug, een wandeling door het bos en over de stuwdam zijn we terug in de hut. Het is ondertussen weer gaan regenen. Genoeg gedaan voor vandaag, we gaan op zoek naar een plek om te overnachten. Iets verderop in Hasselfelde ligt Westernstadt Pullmancity. Een nagemaakte Amerikaanse ranch waarin een hotel en een saloon zitten, midden in de bossen van de Harz. 
Grazende bizons en koeien met van die longhorns maken het compleet. De bijbehorende camperplaats biedt een troosteloze indruk maar welke plek doet dat niet in de regen? 🤨 We gaan dus staan en als aan het begin van de avond de regen stopt en we dit uitzicht hebben dan is het alleen maar: Wow, wat een super plek! 😍 
De volgende morgen schijnt het zonnetje en zijn we blij dat we gebleven zijn want het is prachtig maar zeker ook indrukwekkend hier in de Harz. 
Het is het gebied waar duidelijk te zien is hoe 28 jaar lang Oost en West Duitsland van elkaar gescheiden waren. Zeker in en rondom de plaats Sorge. Hier stond letterlijk het ijzeren gordijn. Na een wandeling door het bos met ‘Die vergessene Grenze’ 
met wachttorens,
hekken en achtergebleven grenspalen
rijden we via bochtige wegen door bossen, vergezichten op oa. de Brocken, met zijn 1142 meter de hoogste berg van Noord Duitsland, naar onze volgende bestemming Thale. Deze plaats ligt aan de ingang van de Bodevallei. Hier snijdt de rivier de Bode zich een weg in de granieten hellingen van het Ramberg massief. Spectaculaire en steile rotswanden en de Bodeschlucht kloof zijn het gevolg. Via de camper-app hebben we camperplaats Kleine Mühle gevonden. Dit is zo’n plek waar we gelijk bij aankomst al vrolijk van worden! Ruime staanplaatsen, voorzieningen zoals water vullen en lozen, loopafstand van het centrum, heerlijk in de natuur en dat allemaal voor 18 euro per nacht. Komt bij dat je met je betaalbewijs ook nog eens gratis met het openbaar vervoer mee mag! 
Als de hut staat wandelen we door het kleine stadje 
naar de gondelbaan. Er gaan een stoeltjeslift naar de Rosstrappe op 403 meter hoogte en een gondel naar de Hexentanzplatz aan de andere kant van de kloof. 
Wij kiezen voor de laatste optie 
en zo staan we even later boven met dit geweldige uitzicht! 
Er is zelfs een plek voor de viering van de Walpurgisnacht een heel oud soort Halloween op 30 april. Jammer, net gemist.
De kloof is ongeveer 150 meter diep en nu we dit zo zien snappen we de bijnaam ‘Der Grand Canyon des Harzes’. 😊 
Wat een mooie omgeving is het hier! Terug op de camperplaats besluiten we om een maar paar dagen langer te blijven. Het gaat namelijk zoals zo vaak: we hebben weer teveel gas op de plank terwijl we alle tijd hebben. 😞 Wat mee speelt is dat het donderdag Hemelvaart is, de Duitsers vieren op die dag ook Vaderdag en hebben een lang weekend vrij. Men verwacht grote drukte. Het zijn fijne dagen hier in de Harz, alhoewel onze benen en voeten daar anders over denken want we lopen ons rot in de bossen en de schattige middeleeuwse plaatsjes. Blankenburg met zijn leuke vlooienmarkt, Quedlinburg 
en Wernigerode. In de laatste nemen we ons gemak en laten ons met het treintje naar het hoger gelegen kasteel brengen. 
Terug wandelen we door de bossen weer naar beneden, waar we op de Marktplatz in een line-dance festival terecht komen. 
Het is geen straf om te pauzeren en met wat lekkers 
naar de dansende mensen te kijken. 😉
Ook hier in de stadjes overal de vakwerkhuizen, schitterend om te zien! Voor wie het niet weet: die zijn helemaal van houten balken opgebouwd en de ruimte ertussen is met klei en stenen opgevuld. Maar die vaak donker geschilderde balken blijven mooi zichtbaar.
Echt, we hebben zo geen spijt dat we gebleven zijn! Om de voeten nog iets meer te pijnigen 😉 besluiten we een extra dag te besteden en de stoeltjeslift te nemen om zo de kloof vanaf de andere kant te bewonderen. 
Boven is het nog een fikse wandeling over stenen, een soort klauteren en klimmen om diverse uitzichtpunten te bereiken. Ook vanaf deze kant is het prachtig maar aan de andere kant is het uitzicht op de kloof toch veel mooier is onze mening. 
Met de kaart erbij stippelen we ‘s avonds de route verder uit en besluiten om zondag door naar Leipzig te gaan. De zaterdag houden we een rustdag en wandelen alleen maar naar de supermarkt vlakbij. Ik op slippers want, een beetje dom, gisteren dacht ik dat de wandeling wel mee zou vallen en heb mijn nieuwe sneakers aangedaan, au, au, een dikke blaar. 😪 ‘s Avonds steekt mijn vent de nieuwe BBQ voor het eerst aan. 
De worstjes waren heerlijk maar ik ben er nu wel even klaar mee! Al die dagen hier met regelmatig een Curryworst. 🤣 ‘Ik vraag het je morgen nog wel een keer als we langs zo’n foodtruck met worsten lopen.’ lacht mijn vent. 😊
Rond 21.00 uur kleurt de lucht donker en vluchten we naar binnen voor het onweer. 
Nog wel een bijzonder moment in deze afgelopen week is als ik mijn vent in de supermarkt zie zoeken bij de Haribo snoep! 😉
