In het vervolg op het vorige blog en even terug in de tijd naar midden februari: we zijn dus snip en snipverkouden van de cruise op de Aida Cosma gekomen. 😪 Zondagavond gaan we vroeg naar bed, wie weet helpt het! Komt bij dat we de volgende morgen vroeg op moeten want rond 08.00 uur zal de aircomonteur voor de deur staan. Op het ‘oude’ kantoor hangen twee airco’s. Aangezien het kantoor niet in gebruik is genomen, door de luchtfietsers uit Eindhoven en het nu leeg staat, willen we de airco’s verplaatsen. De een komt in het nieuwe kantoor beneden en de andere in onze slaapkamer. De rechtszaak tegen de luchtfietsers is trouwens binnenkort. ’s Middags komt ook de schoorsteenveger nog op bezoek, we zijn dus weer lekker druk. ’s Avonds kijken ‘snuf en snuitje’ 🤣 elkaar snotterend aan….het gaat aanstaand weekend waarschijnlijk niets worden met de wintersport. Je kent het wel: te goed om in bed te liggen en toch ook niet optimaal. Om langer twijfelen te voorkomen hakken we de knoop door: we stellen het uit en sturen bericht naar de vriendengroep in de sneeuw dat we helaas niet komen. Ik had met de schilder al min of meer afgesproken dat de binnendeuren op de bovenverdieping deze winter een verfje zouden krijgen. Nu we thuis blijven stuur ik hem een appje of hij tijd heeft. Heel blij met het resultaat, het kan maar gedaan zijn! 😊
Dansschool Wesseling, waar we dansen, heeft vaak leuke avonden/middagen. Nu de wintersport is afgeblazen besluiten we om toch met onze vrienden Cath en Robert naar het gemaskerd bal voor carnaval te gaan. 
Maandagmorgen zitten we elkaar nog steeds snotterend in de weg, bah, bah, wat kan je vervelend voelen. 😫 Ik besluit wat leuks te gaan doen. De slaapkamer is toe aan een nieuwe kleur op de muur! 😊 Het is even wikken en wegen want mijn vent en ik hebben niet dezelfde smaak. Ik durf gerust een muur knalrood te verven maar hij krijgt daar, ondanks dat hij kleurenblind is, geen vibraties van! 🤨 Dus komen er rustige kleuren, ik geloof dat half Nederland deze modekleur inmiddels heeft: Flexa sandy beach en cotton flower. ‘Ik vind het mooi maar zie geen verschil met de vorige.’ oppert mijn kerel. 😳
Ach ja, van zo’n opmerking vrolijkt een mens lekker op maar vooruit, hij is kleurenblind. 🤣 Eind van de week zie ik het weerbericht, Winterberg ziet er helemaal niet slecht uit de aankomende week. Er is verse sneeuw gevallen en de zon zal zich vaak en regelmatig laten zien. 😊 ‘Wat denk jij van toch een paar dagen sneeuw maar dan in Winterberg?’ vraag ik dus. En zo, vertrekken we zondagmorgen richting Duitsland.
We waren hier zo’n tien jaar geleden al eens en ik heb weer een reservering op de camping gedaan. Het is veel dichterbij dan de Alpen en vier uur later staan we bij de camping voor de slagboom. ‘Hier zijn we nog nooit geweest! Dit is de verkeerde! Jíj hebt de verkeerde geboekt!!’😳 tettert het naast me. Hoe gek dat ik het dan gedaan heb…. 🤨 We rijden het terrein op maar bij het zien van de plek, het sanitair en het uitzicht kan het ons geen barst schelen dat het niet dezelfde camping is, het is top! 😊
Jammer is wel dat deze camping in tegenstelling tot die andere zo’n drie kilometer van het centrum van Winterberg ligt.
We vermaken ons prima deze week: de temperatuur is heerlijk, het lijkt wel lente maar ’s morgens is de sneeuw toch nog goed. Het is trouwens verbazend hoe ze hier de pistes top houden, echt super! 😊 Dus zijn we redelijk vroeg uit de veren en op de latten, ’s middags wat wandelen, een beetje in de zon zitten en het centrum van Winterberg verkennen. De dagen vliegen voorbij en we weten zeker: hier komen we terug! Op weg naar huis scoren we in een Duits tuincentrum deze mooierd. 
Een paar dagen later vind ik bij Hornbach een bijpassende pot. 😊
Zo is de hal weer gevuld want helaas heeft de Euphorbia cactus het min of meer begeven na de heftige verbouwing van het huis. 😪
Wel hebben we een aantal stekken gezet dus hopelijk komt daar iets uit van de ooit zo mooie plant. 🙏🏻
Thuis lijkt het verder weer als vanouds met een bomvolle agenda. Ik mag het mezelf aanrekenen want ik beheer de afspraken maar soms vraag ik me af: hoe krijg ik het toch iedere keer weer voor elkaar om alles vol te plannen?! 🤨 Komt bij dat al die etentjes, housewarming party’s 
en verjaardagen ook niet echt goed voor de lijn zijn maar wel heel leuk! 🤣
Dan ga ik samen met moeders een paar dagen naar Portugal. 
Zij wil daar graag het graf van haar zus bezoeken. Ik vind een prima hotel aan de rand van Vilamoura, boek de vluchten en huur een auto. Helaas hebben we pech met het weer. Het is koud en onstabiel. 🥶
Maar ondanks alles hebben we het toch weer erg gezellig en het wordt nog beter weer ook.
Altijd leuk als je over je eigen huis vliegt!
Inmiddels zijn de Paasdagen voorbij en hebben we de sterren van de hemel gedanst tijdens de danslessen en het gezellige Paasbal met vrienden. 
Roel besluit het lekke dakje van zijn hout/zaaghok naast het huis te fixen. Dus staat er weer een grote vrachtwagen op de stoep en is ie wonderbaarlijk maar een dag bezig. 💪💪
Trouwens, tijdens mijn verblijf in Portugal heeft ie ook deze mooie blauwe plantenbak gerestaureerd. Het ding was aan de achterkant uit elkaar gevallen.
Roel zijn zus en zwager komen hier een paar dagen logeren. We doen een rondje kringloopwinkels en bekijken ook de nieuwe bibliotheek in Spijkenisse. Echt een Boekenberg zoals de officiële naam is.
Dan een rit over Maasvlakte 2 waar ze nog nooit geweest zijn eindigend op het strand.
Bovenop al deze gezelligheid komt Jan met het mooie nieuws dat zijn vakantiewoning in Chaam verkocht is. Hij heeft er altijd met plezier genoten maar na het overlijden van zijn vrouw zijn er daar toch teveel herinneringen om er optimaal van te genieten. De koper wil er wel snel in dus we plannen met elkaar een weekend en halen alles leeg. 
We zitten zeker niet stil want een week eerder heeft Roel ergens in de polder 50 kilo appels gescoord en is weer bezig met appelmoes maken. De keuken is dit keer eens geen veldslag geworden! Mijn vent leert het wel hoor! 😉
En dan de rechtszaak tegen de luchtfietsers uit Eindhoven! 
De rechter in Rotterdam had zich goed in de zaak verdiept en weet treffende vragen aan de tegenpartij te stellen. Ook nu is het al snel duidelijk dat het duo waarschijnlijk aan het kortste eind zal gaan trekken. Helaas hebben zij en hun jurist meester Mick Krak dit niet door. Misschien kwam het door de naam van de beste man maar hun relaas zit net als de vorige keer wederom krakkemikkig in elkaar. 😳 Ook nu worden ze door de rechter erop gewezen dat een handtekening zetten niet zonder gevolgen is. Komt bij dat ze niet alleen hun handtekening hebben gezet, het vervolgens per mail nog eens bevestigd hebben maar in oktober 2023 het kantoor ook daadwerkelijk in gebruik hebben genomen. Tot het moment dat ze de stekker eruit trokken en terug naar Eindhoven vluchten (zie de aflevering ‘De luchtfietsers en het faillissement) en ons afscheepten met slechts een kort mailtje. Ze hadden niet eens de moed om het persoonlijk te vertellen! We hebben vaak de vergelijking gemaakt met kinderen op de basisschool die hun ‘verkering’ uitmaken door middel van een appje…. exit, en door! 🤣 Echt, tijdens de zitting heb ik me oprecht af zitten vragen of ze nou dom of doortrapt zijn. Zeker toen het duo wederom verkondigde dat het personeel niet bij hun in dienst was geweest en dat de uitspraak van de vorige rechter niet juist was. ‘We hadden nog in beroep willen gaan maar ja, we hebben het maar zo gelaten! 😳 Het personeel was echt niet bij ons in dienst maar bij Dijkstra!’ riepen ze door elkaar heen. De rechter kon er op een gegeven moment geen chocola meer van maken en vroeg opheldering aan hun jurist; ‘Meester Krak, heeft u hier nog iets júridisch aan toe te voegen?’ De arme man had geen antwoorden. 🤭
Aan het eind van de zitting, zelfs nadat de rechter heel duidelijk liet doorschemeren dat ze geen gelijk zouden krijgen, wilden ze toch een uitspraak. ‘We gaan absoluut niet schikken!!’ riep de mannelijke helft met luide stem. 😡 Sinds een paar dagen hebben we de uitspraak van de rechter binnen en zijn er super blij mee. De uitspraak is helder: door beide partijen is er een huurcontract voor de periode van drie jaar aangegaan. Dus betalen! 😊 Tevens refereert de rechter in deze uitspraak nog maar eens aan het besluit van haar collega die in december 2023 vaststelde dat het personeel met ingang van 1 oktober 2023 in dienst van de luchtfietsers was. Zoals gezegd zijn we super blij met de uitspraak die voor de tegenpartij hard zal aankomen. Rest slechts de vraag waarom deze mensen zo dom of slecht hebben gehandeld. Slechte adviseurs? 🤔 Medelijden hebben we niet want als je naast je bestaande bedrijf een nieuwe BV wil starten moet je zeker weten dat je naast een enthousiaste houding ook de centjes en de middelen hebt. Gelukkig hebben wij nooit met de nieuwe (failliete) BV zaken gedaan en altijd met de hoofdvestiging in Eindhoven. 😊 Misschien denk je nu, hebben jullie dan nooit twijfels gehad over het duo? Ja, best wel want het was af en toe wonderlijk: het personeel ging allemaal direct veel meer verdienen, ze kregen een nieuwe leaseauto van de zaak, ‘Kies maar uit wat je wilt!’ en zelf ging het duo kort na de start/overname naar Duitsland, ‘Even kijken naar de nieuwste BMW (zo’n 300k euro) die volgend jaar op de markt komt….’ 😳Gelukkig is er nu duidelijkheid en onze advocaat gaat verder met de afhandeling. En het kantoorpand? Dat staat leeg. Misschien maak ik er een ‘woman cave’ van met een mega kerstdorp wat het hele jaar gewoon kan blijven shinen! 😍 Onze volgende reis met de camper hebben we even uitgesteld want de camper is voor reparatie van een oude schade aan de bumper naar de werkplaats. 
Helaas duurt dit veel langer dan wij dachten. Komt ook nog eens bovenop dat mijn moeder afgelopen maandag in huis is gevallen en haar schouder heeft gebroken. 😪
Onze lijst met planning waar we met de camper heen willen wordt op deze manier langer en langer. 🤣 Tot grote verbazing vraagt mijn lover vanmorgen tijdens het ontbijt; ‘Informeer jij eens of die woning in Spanje nog te koop staat?’ 😳 Ik weet precies welke hij bedoelt. 
De eerste waarvan we allebei direct onder de indruk waren! 😍 Maar het heeft een groot minpunt….namelijk de ligging. Zoals mijn lieve ex schoonzus gisteren aan de phone al zei ‘Het is nooit saai in de familie, er is altijd wel wat!’ 🤣
Morgen vliegen we, samen met moeders en Jan, naar Las Palmas om vandaar op de AidaCosma een week te cruisen. Omdat het een vroege vlucht is overnachten we in het Corendon hotel vlakbij het vliegveld.
Terwijl ik in de trein naar buiten staar denk ik terug aan de afgelopen twee maanden. De kerstdagen en Oud&Nieuw waren ook dit keer weer super leuk! 😍 Op 1e kerstdag kwamen moeders en Jan brunchen. Wat de laatste niet wist was dat we nog meer familieleden van hem en ons hadden uitgenodigd om zijn 80-ste verjaardag te vieren. 
Surprise !!
Afgelopen oktober met zijn verjaardag zaten mijn lover en ik in Spanje. Het was niet alleen een leuke verrassing voor Jan maar ook een hele gezellige middag met elkaar. 😊 Met Oud&Nieuw is het een soort traditie geworden om bij ons in het Vlaardingse te vieren. Wel heel jammer dat Leny en Paula er dit keer niet bij konden zijn door de gebroken schouder van Paula. Toke bakte weer heerlijke oliebollen en appelflappen.
Zo namen we afscheid van 2024 en begroeten 2025! Kom maar door voor weer een mooi jaar! 😊 Na alle gezellige nieuwjaarsborrels, etentjes met onder andere neef Brian en zijn vrouw Jessica uit Canada
gingen we voor de nieuwsgierigheid met vrienden Helmer en Marjon maar weer eens naar de vakantiebeurs….gelukkig met de trein want het liep een beetje uit de hand. 😳
De Utrechtse versie van het Oktoberfest: Bierstube.
We zijn thuis gekomen maar eigenlijk weet mijn lover nu nog niet hoe! 🤣 Roel had 2 perskaarten voor ons aangevraagd en hoe leuk was het bij Dries.
Hij wilde niet echt op de foto en de bewaker hield iedereen op afstand. Maar hier was ik! ‘Meneer, we zijn van de Telegraaf 😉, mogen we een foto van Dries?’ vroeg ik de bewaker en zwaaide met de perskaart. Hij ging overleggen met Dries en ja hoor daar kwam hij op me af. ‘Hé meissie, ik kom toch zeker morgen wel op de voorpagina?!’
Ik hoop niet dat de beste man de volgende dag erg teleurgesteld de krant heeft zitten uitpluizen. 🤔 Vergeet bijna te vermelden dat we het dansen, na de stop in verband met Roel zijn oogoperatie, weer hebben opgepakt! Flink oefenen, een privéles en we zijn weer ‘up and dancing’. Helaas zitten we niet meer bij onze dansvrienden in de klas maar die zien we geregeld op zondag bij het ‘vrij dansen’.
De stem van de conducteur tettert; ‘Dames en heren, het volgende station is Schiphol airport.’ We pakken de koffers en gaan op zoek naar de shuttlebus van Corendon. Moeders en Jan zijn op eigen gelegenheid naar het hotel. We waren hier eerder en zodoende weten we van het lekkere uitgebreide buffet. Daar schuiven we ’s avonds aan, dan naar de kamers want we moeten vroeg op om in de shuttlebus van 04.30 uur zitten. Op Schiphol verloopt het hectisch. We vliegen met Corendon en die medewerkers zijn nog niet helemaal wakker. Het duurt even voordat we de koffers hebben ingeleverd. Ach, het is een soort hilarisch hoe Cor, of was het Don 🤣, de passagiers naar de verschillende balies laat lopen. Het mag gezegd; het is verder prima vliegen met deze maatschappij! 👍
Goeie service en vriendelijke bemanning. Ze hebben zelfs broodjes kroket aan boord!
Ook over de prijs voor de stoelen met extra beenruimte hebben we totaal geen klagen. 😊 Jan heeft geen ervaring met cruisen en van moeders is het haar hobby. In de krant zag zij via Stipreizen een mooie reis (Canarische eilanden en Madeira) met de Aida. Een voor ons onbekende in de cruisewereld. Niet eerder waren we met deze Duitse maatschappij op pad. Het schip waarmee wij gaan is de AidaCosma. Daar komt gelijk nog een onbekend iets bij want nimmer waren we aan boord met nog zo’n 6000, overwegend Duitse, andere mensen! 🤨 Een korte schets van de Cosma: 20 dekken, 17 restaurants, 23 bars, 15 zwembaden met als hoogtepunt het zwembad op dek 16 dat een infinity pool heeft, 3 lange glijbanen, een theater en casino. Verder een grote verscheidenheid aan hutten en voordat iemand iets over milieu vervuiling gaat zeggen: in 2018 ’s werelds eerste cruiseschip dat volledig op vloeibaar aardgas (LNG) ging varen. Terug naar vorig jaar, daar zat moeders dus met de advertentie in de krant. Slim als ze is zoekt ze een bondgenoot en zo gaat, terwijl wij in Spanje zitten, de phone van mijn lover; ‘Spreek ik met mijn favoriete schoonzoon, luister eens jongen, heb jij ook die advertentie van Stip in de krant gezien?’ 😳 Het is maar een kort telefoongesprek want ze zijn er snel uit: ze gaan! ‘Ik ga het Jan cadeau geven, die gaat dus mee.’ Ik mag gelukkig ook mee en krijg de schone taak om alles ‘even’ te boeken, ‘Jij bent daar zo handig in.’ stelt moeders en dat is het, ‘Doei, doei (en dat nog 10 keer) en de verbinding is door haar verbroken. Voor de moeite krijgen we van moeders een mooie upgrade naar een schitterende balkonhut, ik heb dus maar heel even zitten mopperen dat ik alles mocht gaan regelen. 😍 Na de vliegreis van ruim vier uur landen we op het vliegveld van Las Palmas 
om vervolgens in een touringcar te stappen die ons naar de haven brengt. Ondertussen komen we nog een, blijkt later, demonstratie van campers tegen.
Waar tegen ze demonstreerden,…. geen idee. En dan: Wow, daar ligt ze, de AidaCosma, wat een gevaarte! 🤭
Het inschepen gaat razendsnel! Echt, nooit eerder kwamen we zo snel en gestructureerd aan boord. We hebben een prachtige balkonhut naast elkaar op de 14e verdieping.
Zo’n 1e dag is altijd wat rommelig: je ruimt de hut in, volgt de veiligheidsvoorschriften en verkent het schip.
Wat hier dus wel even een ding is! Als we een plattegrond te pakken hebben dan lijkt het iets eenvoudiger te worden maar het blijft speuren en zoeken! Rond 23.00 uur verlaat de Cosma de haven van Las Palmas, het hele schip schittert en blinkt met allerlei verlichting aan de buiten en binnenkant en vuurwerk schiet de lucht in, dit alles onder de begeleiding van de muziek ‘Sail away’. Prachtig! 😍
Later zal blijken dat dit, behalve het vuurwerk, iedere keer is als we uitvaren! Nu kan ik opsommen wat we allemaal gedaan hebben maar ik geef een korte schets en de foto’s spreken voor zich! Het reisschema: Las Palmas,
een zeedag,
een eigen bierbrouwerij aan boord, inclusief bierfeesten,
Madeira,
helaas met een paar fikse regenbuien,
weer een zeedag,
Voor de fysio thuis een foto! 😉
dansles aan boord,
Tenerife,
de ‘internet brigade’ 🤣,
Fuerteventura,
Lanzarote
en weer Las Palmas. Een mooie korte reis in een zonnig gebied, behalve dan de fikse regenbui op Madeira, dus perfect voor Jan om eens te zien of het iets voor hem is. Ondanks dat we het met ons vieren geweldig gehad hebben is Jan niet helemaal om, het cruisen is helaas niet zo zijn ding. Misschien speelt het mee dat wij ook niet onder de indruk waren van de Aida. Of zijn wij gewoon verwend? 🤔 Natuurlijk blijft het altijd persoonlijk, zijn het onze bevindingen en is anders ook niet altijd slechter. Laat ik voorop stellen dat de prijs voor deze cruise niet echt goedkoop was en daardoor onze verwachting misschien te hoog. Mede door de reclame die Aida maakt en die zo mooi in elkaar gezet is dat als je het leest je gelijk je koffer wilt pakken om aan boord te springen. De wervelende spectaculaire shows waren in werkelijkheid iedere keer een soort one-man show van een presentator met de klinkende naam Ollie, zo’n foute kerel met glad haar en een klein staartje die zichzelf geweldig leuk vond.
De muzikanten van de verschillende live-bands waren allemaal van het doven en slechthorenden instituut.
Het entertainment was echt beneden niveau en zeer matig. Behalve deze acrobaat die echt een wervelende adembenemende show gaf.
Ook misschien niet slim van mij maar bij het boeken heb ik me verkeken op de schoolvakanties, ik vond op internet dat slechts 3 regio’s van Duitsland vakantie hadden, nou dat hebben we geweten! 😫 De prinsjes en prinsessen renden van ’s morgens vroeg tot ’s nachts heen en weer. Echt, als je als volwassenen zo gek zou doen dan wordt je opgesloten in een dwangbuis. En dan zo’n vader er trots bij staan met een blij gezicht; ‘Dit is het beste wat er uit mijn piemel tevoorschijn is gekomen.’ 🤮 Zie voor je een moeder met haar kind in de rij voor het buffet, ‘Zelf doen, zeeeeelf doennnnn!’ schreeuwt de kleine terrorist in het Duits. Zo sta je dan te wachten tot het mormel klaar is en eindelijk weet wat ze wil drinken. 🤨 Is de hutbediende (door mij liefkozend Tippiwan genoemd) bij de HAL een feestje, namelijk een echte gastheer/vrouw die je naam kent en je dagelijks een aantal keer ziet, hier was Tippi na de eerste ontmoeting nergens meer te bekennen. Hij was niet overboord gevallen want de hut was steeds blinkend schoon en netjes maar we hebben de hele week niets of niemand meer gezien! 😞
Het klinkt nu wellicht allemaal negatief maar dat valt ook wel mee hoor want de bediening over het algemeen was heel aardig en beleefd. Met Valentijnsdag kregen zelfs alle dames een presentje. 😍 Het eten in alle restaurants erg gevarieerd, smaakvol en leuke zitjes.
Bij de zwembaden overal meer dan genoeg ligbedden, verschillende stoelen en genoeg handdoeken.
Het in en uitchecken bij het aan wal gaan zeer gestructureerd en snel.
Nogmaals: we hebben ons prima vermaakt en het met elkaar heel gezellig gehad maar bij de Aida gaan ze ons niet snel weer zien. 😊 Zo stappen we een week later in een koud Nederland zaterdagavond met de koffers de oprit weer op. Daar staat de camper te wachten. De winterbanden zitten er al om en wat spullen staan klaar in de garage want de planning is om twee weken naar de sneeuw te reizen. 
Of en wanneer we gaan? 🤔 Voorlopig hebben we onze vrienden in de sneeuw een appje gestuurd dat we nog even geen idee hebben want we zijn beiden snip en snipverkouden dus….we gaan het zien!