Wroclaw, het oude Duitse Breslau: onverwacht leuk

Zo rijden we zondagmorgen dus vanuit Peenemünde naar het noorden en passeren de grens. We zijn in Polen! We maken een quick stop, fotograferen de grensovergang, bekijken het strand en wandelen terug naar de parkeerplaats waar de hut staat. Het is een typische grensovergangsplaats. Vele winkels met goedkope sigaretten en drank. ‘Wil je verder kijken?’ vraagt mijn lover maar ik geloof het wel. 🙂 Langs de kust slingert de weg zich verder, soms door leuke toeristische plaatsjes dan weer door een dorp zo klein met helemaal niets. Op internet hebben we gevonden dat Polen tolwegen heeft maar hoe dat het werkt? We komen er niet uit. De site’s die we erover vinden zijn in het Pools en niet makkelijk te vertalen. Schone taak dus om de tolwegen te vermijden. 🤔 Via de camper-app heb ik een camping gevonden in de kleine kustplaats Pustkowo, vlak aan het strand. Wat ons direct opvalt op de app is dat de camperplaatsen veelal slechte reviews hebben of niet meer bestaan en dat zowel de campings als camperplaatsen allemaal erg prijzig zijn. Dat hadden we in Polen niet verwacht! Onder de 20 euro vinden we niets. Bij deze in Pustkowo betalen we 27,00 euro.  Het is wel een prima plek dus boeken we 2 nachten. Omdat de zon heerlijk schijnt wandelen we naar het strand. Oef, wat is het warm, veel warmer dan verwacht. Waarom lopen we hier helemaal aangekleed?! 😫   Bij de plaatselijke strandbar doen we een tequila sunrise, oh ja, en wat lekkers (totaal 30,00 euro!) ,dan snel terug naar de hut. Met de strandtas, bikini en zwembroek aan als een speer retour naar de playa. Het is wel even wennen hier in Polen. De mensen spreken niets anders dan Pools, zijn schuw en zeker niet spraakzaam.🤔 Wie wel altijd spraakzaam en vrolijk is is mijn ‘bonusvader’ Jan en omdat het vandaag Vaderdag is vind ik dat hij in het zonnetje gezet mag worden. Op facebook post ik dit lieve berichtje voor hem. 😍

De volgende morgen is het bewolkt en fietsen we naar Pobierowo, een plaats zo’n 4 kilometer verderop. Dit is een grotere kustplaats en zeker modern. Vele leuke eetzaakjes, hippe barretjes en winkeltjes aan weerskanten van een drukke weg. Ook nu valt het weer op hoe stug en achterdochtig de mensen zijn. In de winkels geen respons op ons gedag zeggen. Als ik in een boetiekje ben zakt mijn lover op een stoel die de shop buiten heeft staan, ‘Gelukkig ze hebben ‘vermoeide mannenbankjes’ , kan ie dan altijd blij roepen. Eén van de verkoopsters ziet hem zitten en echt, de hele tijd dat ik binnen ben blijft ze in zijn buurt spiedend naar hem kijken alsof ie iets zou pikken. 🤨 Het is een ding hoor de Poolse taal, ik vind het zo stom als je niets kan zeggen dus heb wat woorden opgezocht maar verder dan; ‘Hallo, dank je wel, ja en nee.’ kom ik niet. Omdat ze vaak niet anders dan Pools spreken (zeggen ze) moet de vertaal-app er dikwijls bijkomen. We kunnen er ook totaal geen chocola van maken en er zijn geen herkenbare woorden voor ons. ‘s Avonds nemen we de mogelijke routes nog eens door. Beiden krijgen we nog geen vibraties van dit land. Laat ik voorop stellen dat wat we tot nu toe hebben gezien echt prachtig is maar wij krijgen het gevoel niet. Om deze reden slaan we de rit naar Gdansk over. Het is een heel eind uit de richting en we geloven het wel. We gaan nu naar beneden richting Krakau en Auschwitz. Om het aantal kilometers te verdelen gaat de route in stukken. Hoe we dat doen? Nou, gewoon een beetje lukraak met als leidraad de camper-app. Zo vind ik in Zbaszyń camping Przy Baszcie aan een meertje waarvan ik jullie de lastige naam zal besparen. 🤣 Ook hier weer een stevig prijsje van 28,00 euro maar we hebben het na zo’n kleine 300 kilometer met alleen maar dichte bossen en uitgestrekte velden met veel mais wel gehad. Nadat we zonder er doorheen te zakken dit bouwvallige bruggetje  hebben getrotseerd staan we bij de camping. 😳 Volgens de vriendelijke dame van de receptie is het centrum van het stadje (aantal inwoners in deze gemeente ongeveer 13.420) erg leuk en zeker de moeite waard. Omdat ik de afgelopen dagen steeds meer grijze haren zie wil ik gelijk een kapper opzoeken. Alhoewel is dat in Polen verstandig….de dames hebben hier veelal ravenzwart of pornoblond haar. 🤣 Op de fiets rijden we naar het centrum en voordat we het weten zijn we er al weer uit. ‘Lekker dan, ik weet niet wat dat mens van de receptie vindt maar dit dorp is drie keer niets.’ mopper ik al fietsend naast mijn vent. Ik moet wel vermelden dat er volgens meneer Google minstens zes kapsalons zijn. Maar echt, in iedere salon is het vol en de veelal bijbehorende  nagelstudio is ook bezet. De vertaal-app is wederom mijn grote vriend. Er is een kapster die 2 woorden Engels spreekt ‘Holiday, busy’. Nou, prima maar geen idee wat ze bedoelt en ze kan het ook niet uitleggen. Maar er is dus geen salon die tijd heeft. 😫 De laatste die we proberen ligt iets verder uit het centrum en dat is mijn laatste hoop. Ook daar is het druk maar nadat de kapper mijn grijze luizenpaadje heeft bekeken zwaait ie dat ik mag gaan zitten. Hij gaat het fixen, ‘easy, easy’. Mijn vent gaat er vandoor, ‘Eindelijk rust!’ en weg is ie, terug naar de hut. 😊 Het is een soort stomme film waarin ik dan kom te zitten want de kapper gaat aan de slag met de kleurenkaart en ik steek goedkeurend de duim op. Vervolgens verft hij mijn uitgroei en zet ie de wekker en laat mij zien dat ik 55 minuten moet wachten. 😳 Wow, zo lang zit ik nooit met verf dus ik vraag; ‘Okay’ en steek 2 keer 5 vingers op zodat hij hopelijk begrijpt dat ik 55 minuten bedoel. Hij steekt vervolgens een duim op en huppelt naar een andere klant. Tsja….ik hoop dus maar dat het goed komt. 🤣 Nadat de verf eruit gewassen is en hij een hele tijd mijn hoofd een massage heeft gegeven gaat ie mijn haar drogen en stylen. Dat is ook weer zo’n ding want ik hou wel van massage maar krijg er vaak migraine van. In Nederland kan ik dat uitleggen maar hier laat ik ‘Polska van Zadelhoff’ zijn gang maar gaan. 🤨 Tachtig euro lichter in de portemonnee maar zeer tevreden met het resultaat van deze kunstenaar fiets ik terug naar de camping. Ook nu dus weer de verbazing van de prijs. We hadden echt gedacht dat Polen goedkoper zou zijn maar dat lijkt sterk achterhaald gezien de prijzen! Misschien dat het in de grote steden anders is maar tot nu valt het ons tegen. 😞 Om het meer is een fietsroute dus gaan we de volgende morgen op de pedalen. In het zonnetje trappen we de kilometers weg, het is een leuke route maar van het meer zien we helaas niet veel. ‘s Avonds begint het ons te dagen wat de kapster bedoelde met ‘Holiday, busy’ als de camping vol begint te stromen, namelijk: de schoolvakantie in Polen is begonnen! Lang leve Google en zo zien we gelijk dat het morgen, donderdag 19 juni Corpus Christi oftewel Sacramentsdag is. Zo zwijgzaam als de Polen naar ons zijn zijn ze niet naar elkaar en op de camping is het tot een uur of twee in de nacht gezellig zullen we maar zeggen. 🤣 Wroclaw is onze volgende bestemming op de route naar beneden. Onderweg zien we ook dit keer weer vele bossen en uitgestrekte weilanden met voor de afwisseling deze borden voor Sacramentsdag en ook komen we een aantal keren in een processie terecht. Wroclaw is toevallig gekozen, eigenlijk door het aantal te rijden kilometers. Wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben want hier krijgen we voor het eerst een soort ‘Wow gevoel’ bij Polen. Deze stad ligt aan de Oder bestaat uit 12 eilandjes en vele bruggen en wordt daardoor ook wel het Venetië van Polen genoemd. De tram stopt tegenover de uitgekozen camping. De tram blijkt gratis voor 65+. M’n vent heeft mazzel, hij hoeft alleen nu voor mij te betalen en dat gaat heel handig. Kaartje kiezen, creditcard ervoor en klaar. 😊We stappen uit bij het middeleeuwse Marktplein. Het is één van de grootste marktpleinen van Europa en het grootste stadhuis van Polen staat er. Om het plein heen een wirwar van terrasjes, restaurants en mooie gebouwen. Er is zoveel te ontdekken! De Tumski brug waar verliefde stellen een hangslot op hingen. Precies zoals gezegd, hingen, want dit is verleden tijd. De sloten zijn verwijderd en er hangt nu dit bord! Het ijzer werd te zwaar voor de brug. 😳 Maar zo zien we, ze hebben wat anders gevonden langs de waterkant. We proberen de vele Wroclaw dwergen (kleine beeldjes) die overal in de stad staan te ontdekken. De kleine rakkers staan verspreid door het centrum, vaak een beetje verborgen, soms op de grond, dan weer in een raamkozijn, voor een winkel en ga zo maar verder. Vaak kan het niet missen omdat je mensen al met een camera aan de slag ziet. Het verhaal is dat in de jaren ‘80 een anti communistische beweging tegen de Sovjetregering protesteerde en de dwerg werd als symbool gebruikt. Er zouden meer dan 350 dwergen in de stad staan, nou, zeker weten dat we die niet allemaal gespot hebben! 🤣 De markthal, Hala Targowa, is bijzonder met zijn kale betonnen binnenkant en verrassende leuke verstopte terrasjes en kraampjes met allerlei lekkers. De vele kleine marktkraampjes op het marktplein en de omliggende straten. De kathedraal van Sint-Jan de Doper bevindt zich op het eiland met de gelijknamige naam. Daar steken we traditiegetrouw een kaarsje aan en wandelen vervolgens langs het water en door het park van dit eilandje. De lantaarnpalen worden hier ‘s avonds nog aangestoken door een lantaarn opsteker. Om vervolgens terug in het centrum de trappen van één van de torens van de Maria Magdalena kerk op te gaan. Tussen de twee torens is een brug waarover je kunt lopen en zo een mooi uitzicht op de stad hebt.  Over deze brug gaat een mythe de ronde: de brug werd vroeger gebuikt om te bepalen of je als vrouw een heks was of niet. Kwam je heelhuids over de brug naar de overkant dan was je vast geholpen door magische krachten dus een heks en kon je door naar de brandstapel. Viel je pletter dan was je géén heks…. maar ook dood! 🤔 Het is hier in Wrocław dat we een typisch Pools restaurant bezoeken. Wat zijn we weer blij met de vertaal-app want er is weinig te snappen van de kaart. Het eten is veel, vet en heerlijk! Dat we hier niet van hebben geleerd blijkt de volgende dag als we op een terras een lunch bestellen die gewoon stupide veel is. 🤣 Komt het door de Pornstar Martini die mijn vent neemt of komt het misschien door dit aapje dat met een dom stelletje op stap is dat onze aandacht er niet bij is. Het diertje heeft een broekje aan en krijgt van de mannelijke helft van het stel een bordje pap dat ie zelfstandig op gaat lepelen. De vrouwelijke helft van het stel zit de hele tijd verveeld te kijken. Wellicht zit ze te bedenken hoe ze alles in haar agenda moet passen: de kapper voor extensions, nagelstudio, lippen opspuiten, wimpers verlengen, tieten vergroten….🤣 Wat voor een problemen kan je hebben. 🤣 Wij en de rest van het terras vergapen ons er aan maar het is natuurlijk super zielig en van de zotte dat ze zo’n aapje als huisdier hebben!  😡 We blijven drie nachten in Wroclaw en de laatste dag genieten we na het shoppen in Galeria Dominikanska eerst van de try-out van dit grote (leger) orkest en vervolgens van een waanzinnig leuk en gezellig food festival verderop aan de rivier. Deze stad was vermoeiend maar heeft ons aangenaam verrast! 😍 Inmiddels hebben we voor donderdag kaarten geboekt voor Auschwitz. Dit zijn van die dingen die je echt moet plannen. We hebben een paar dagen speling en zo rijden we naar Katowice. Over de (tol?)weg A4 . Alle poortjes staan open en de borden zijn alleen in het Pools. We zien wel of er een rekening komt. Er is slechts 1 camping (niet goedkoop 😫) , die ligt prima in een park en ook weer tegenover een meer. Wel naast de snelweg maar vooruit! 🤣 De plek is perfect, lekker met gescheiden heggetjes (daar word ik altijd zo vrolijk van), kortom prima voor een paar dagen niets doen. Uiteraard willen we toch wat zien en wandelen om het meer waar het door de hitte lekker druk is. Het centrum van Katowice kan ons gestolen worden want echt, daar is niets. En ja, deze voormalige mijnwerkers huizen zijn dan wel weer leuk om te zien. Het blijft dus wikken en wegen in Polen met ons ‘vakantie gevoel’: we blijven ons verbazen over de prijzen en de campings. Moet ik wel vermelden dat de Polen in de grotere steden vriendelijker zijn en ook wel Engels spreken. De prijzen daarentegen blijven hoog en dat hadden we dus niet verwacht. Supermarkten zijn zeker wel goedkoper dan bij ons. Broodjes á 10 ct.Gewoon Aldi en Lidl maar ook megawinkels als Carrefour. Je kan alle dingen wel kopen hier en als je vrouw niet mag weten dat je wodka drinkt dan koop je gewoon een ‘brandblusser’. 🤣Drinken doen ze echt stevig hier. 😳 Na een avond en nacht met heftig onweer en fikse regenbuien is het de volgende dag tijd om richting Auschwitz te gaan. Zo hebben we nog mooi de gelegenheid om een geschikte camperplek/camping te zoeken voor we morgen de bezichtiging hebben. Iets waar ik best tegenop zie. Al die wreedheid en mensenlevens, een drama, zo vreselijk….😪