Uit mijn comfort zone

Onze laatste dag in Berlijn zit erop. Het bezoek aan de dierentuin was ondanks een paar fikse regenbuien perfect. Net als de fietsen opgeruimd in de camper staan en we binnen zitten barst er weer een waanzinnige bui los. 😫 Met een wijntje erbij puzzelen we met de wegenkaart en besluiten eerst omhoog te gaan naar de kant van de Oostzee om vandaar (waarschijnlijk 😉) ergens rechtsaf richting Polen te gaan. Links op de kaart ligt dan nog het prachtige eiland Rugen maar daar waren we een aantal jaren geleden al.  Dat slaan we dus over net als Dresden dat op onze planning naar beneden stond…. Dat kan ook wel even wachten. 😊 Misschien vraag je je af hoe we dan plannen of waar we naar zoeken….🤔 Thuis hebben we een soort van route gemaakt, een grove opzet zeg maar. Een andere kant op dan we gewend zijn maar waar ook veel te ontdekken valt. Mijn lover is wel deze richting op geweest, zeker ook voor werk, maar voor mij is het veelal onbekend en eerlijk: ik zou het zelf niet kiezen want het is een soort uit mijn comfort zone zeg maar….🤔 Naar waar de zon schijnt kijken we deze reis niet meer want dan gaat de voet van mijn lover gelijk op de stand naar het zuiden, lees Benidorm. 🤣 Dus kijken we naar het aantal kilometers, de richting en wat er te beleven is. Zo komen we in de plaats Greifswald waar we aanslaan op de termen: Hanzestad, historische binnenstad en natuurgebieden. Let’s go! 😊 Zondagmorgen verlaten we Berlijn, het is nog vroeg en lekker stil op de weg. Via de camper-app heb ik een aantal camperplaatsen gevonden. Soms zit dat mee en nu zit het tegen! 🤣 De eerste is namelijk vrij klein met hele krappe plaatsen, de tweede bestaat niet meer en uiteindelijk rijden we door naar Wieck, vijf kilometer verderop. Een leuk klein toeristisch plaatsje met een jachthaven. Op de aanwezige parkeerplaats mag je overnachten. We staan gelijk op de eerste rij en hebben vrij uitzicht op het water, ik zeg, ‘Niets meer aan doen, staan is staan.’ 😊 Mijn vent loopt naar de betaalzuil om te betalen. Voor zeven euro mogen we 24 uur staan. Verder zijn er geen voorzieningen en er is geen campergedrag toegestaan. We maken een praatje met de buren tegenover ons en zij vertellen dat de politie gisteren streng gecontroleerd heeft op het campergedrag. Nou, daar zijn we niet bang voor want we gaan sowieso niet snel op een parkeerplaats met een stoel en tafel zitten of nog erger een wasrek neerzetten. 😳 Komt bij dat de lucht inmiddels pikzwart is en een fiks onweer nadert. De hele zondagavond klettert de regen op de hut. ‘Wat doen we hier in vredesnaam??!!’ tettert het naast me. Ik snap hem wel want het blijft doorbijten hoor met deze weersomstandigheden. 😫 Met verbazing kijk ik naar de vissers die stug blijven zitten aan de kant van de Ryck, een rivier die uitmondt in de Oostzee. Ook in de nacht blijft het regenen, gelukkig wel lekker afwisselend met zachte en venijnige harde druppels. 🤣 Je vraagt je af waar al dat water vandaan komt! Voor de maandag is de voorspelling ook niet best maar we wagen ons ‘s morgens toch naar buiten en wandelen door het kleine centrum van Wieck. Na de lunch pakken we de fiets en rijden naar het vijf kilometer verderop gelegen Greifswald. In een waterig zonnetje verkennen we de plaats. Die valt ons tegen. Na een koffie/thee met wat lekkers op een terras eten de de mussen de restjes op en fietsen we terug. ‘Kijk, daar!’ wijs ik. Vlakbij onze parkeerplaats naast de molen is een grote tent neergezet waar een band speelt. We gaan kijken en ontdekken een kleine braderie. Zo sluiten we deze Pinkstermaandag gezellig af met een drankje en voetjes van de vloer. 😊 De volgende morgen doen we eerst inkopen bij de supermarkt en rijden dan door naar Freest. Waar? Juist, Freest. Een plaatsje aan de Oostzee! Het is een gehucht tussen Kröslin en Peenemünde. Ik verzin het ook niet maar mijn vent slaat aan op de laatste plaats omdat hier de V1 en V2 raketten in de tweede wereldoorlog werden ontworpen. Er is een museum met als thema de techniek van de V-wapens. 🤔 Niet mijn ding maar vooruit, dat heb je in een relatie. Ook ik probeer me aan te passen. 🤣 Terug naar Freest want daar heb ik Waldcamp Freest gevonden, een camping met prima reviews. Het is ongelofelijk maar het ding staat vol, gelukkig is er nog een plaats vrij voor deze mazzelaars! Zo staan we rond het middaguur op deze ruime plek met uitzicht op de bossen en de Oostzee en dat voor slechts 23 euro per nacht! Vanachter het raam van de camper genieten we er van want hevige buien trekken wederom over! 😫 De weersvoorspelling is goed voor de komende dagen, we hebben vier nachten geboekt dus….juist, we zetten door! Mijn vent maakt tompoucen. Ze zien er wat vreemd uit want het roze glazuur is niet helemaal gelukt maar ze smaken heerlijk! 😊 Ondertussen spelen we ook maar weer een spelletje Rummikub. Het camperleven is lekker easy zo! 😍 Na regen komt zonneschijn en zo fietsen we de volgende dag naar Peenemünde. De fietspaden zijn goed aangegeven en soms lekker door de bossen. We passeren kleine plaatsen zoals Kröslin en Wolgast waar we een kleine markt treffen. Tijd voor koffie/thee. 😊 Vervolgens gaan we de brug over naar het andere schiereiland waar Peenemünde ligt. Het is overal nog vrij rustig nu, in de zomer zal het hier zeker leuk zijn. Uiteraard bezoeken we de museumfabriek waar de V1 en V2 gemaakt werden. Aan Roel de schone taak om kort en krachtig uit te leggen wat we hier zien:

De Duitsers begonnen voor de Tweede Wereldoorlog al met het maken van raketten. Peenemünde aan de Oostzee was een perfecte locatie om ze te testen want met een paar honderd kilometer zee konden ze veel testen doen  en toch weinig schade veroorzaken. Op het terrein van een oude al lang geleden stilgelegde energiecentrale en wat nu een museum is geworden staan een oude V1 met een katapult-lanceerinstallatie en een V2.Ja, die dingen lijken heel veel op die raket uit Kuifje naar de maan. Maar deze waren er eerder. 😊  In de omgeving zijn nog veel restanten te zien van de lanceer installaties. Veel zijn er verwoest door enorme bombardementen van de Engelsen. Uitgebreide informatie aan de muren. Er was trouwens nog een reden waarom die V1 lanceerbasis hier stond.  De katapulten om ze op snelheid te krijgen werkten op stoom en dat had die elektriciteitscentrale genoeg over. De kolencentrale is al in de jaren 70 stilgelegd toen er dichtbij in de toen nog DDR een KKW, een Kernkraftwerk werd gebouwd. Ook die is in de jaren 90 al gesloten en wordt momenteel beetje bij beetje gesloopt. In het haventje waar vroeger de boten met kolen aanlegden liggen nu bijzondere schepen waaronder een enorme oude U-boot. Terug naar Freest gaan we voor een andere optie: de pont. Helaas missen we deze net en moeten een uur wachten op de volgende. Gelukkig zijn er terrassen in de buurt! 🤣 Dan is het alweer vrijdag en we besluiten om vandaag niet veel te doen. De picknick en jeu de boules op het strand schrappen we want de zon schijnt wel maar er staat een ijzige snoeiharde wind. Wel goed voor de was dus….juist, deze camper huisvrouw gaat wassen, wassen, wassen. 😊 Komt bij dat wij een langere tijd in de camper wonen dus er is ook wel eens een huishoudelijke klusje zoals een sopje hier of daar te doen. Om ons zelf te belonen doen we ‘s middags een wijntje en een boek om te lezen. 😍 In Peenemünde hebben we gisteren een camperplaats aan het water gezien, recht tegenover de fabriek. De volgende dag is het weer zo mooi dat we besluiten om daar nog een dag te gaan staan. Het is een bijzondere plek, je mag staan waar je wilt met als resultaat dat iedereen een beetje kris kras door elkaar staat. 🤣 Op de fiets verkennen we het schiereiland, langs de jachthaven, het vliegveld met alleen nog capaciteit voor Cessna’s en een kartbaan. Uiteindelijk belanden we door het bos over hobbelige paden ineens op het strand. ‘Ik ga niet de hele weg door het bos terug, daar verderop over het harde zand is prima fietsen!’ roept mijn vent en weg is ie. Echt, die man is niet goed! 😫 Maar hij heeft gelijk het is goed te doen en zo fietsen we zeker vijf kilometer over het strand. Het zijn grappige kilometers, want mijn fantasie slaat op hol. Men is hier aan deze kust namelijk meer gewend aan het FKK oftewel het naaktstrand. Nu vind ik aangekleed wandelen over een naaktstrand al ongemakkelijk maar gekleed op een fiets is nog een station verder. 🤔  Omdat deze Patty Praktisch niet had gedacht dat het zo lekker weer zou worden zijn we gekleed in lange broek en lange mouwen, een outfit niets mis mee maar zo zigzaggend tussen de naakte mensen die aan de waterkant verkoeling zoeken, is het het toppunt van preutsheid. 🤣Eindelijk komt er dan een einde aan en kunnen we in Karlshagen de boulevard op. Wel nog even de fietsen door het mulle zand slepen maar we did it! 😊 Op een terras belonen we ons zelf met een broodje vis en friet. Tip voor de fotograaf: geen etende of drinkende mensen fotograferen! Want dan sta ze er vaak lullig op! 🤣Oh ja, omdat we toch slecht bezig zijn ook nog maar een klein ijsje. Dan gaan we weer op de pedalen en fietsen terug naar de camper. Ondanks dat we verder zijn gefietst dan we dachten was het weer een prima tocht. Bij de hut gaan de stoeltjes naar buiten, wijntje erbij en koken na de maaltijd van vanmiddag doen we niet meer! 😉 ‘s Avonds komt de kaart erbij en bepalen we de route: we gaan langs de kust naar Polen! 😊